Hoogbouw0000.0011

 

 Literatuur

 

- Granpré Molière, M.J., "Roer niet teveel in onze oude binnensteden; Waar horen de torenhuizen thuis? Utrechtse torenflat roept geen ruimte op". In: De Tijd, 05-11-1960, blz. 11

- Koningsberger, Victorien, "'Schuivende panelen: hoe architectuur een kind van zijn tijd is'. Bouwen en wonen in de Amsterdamse uitbreidingswijken 1945-1970". In: Cuypersbulletin (nieuwsbrief van het Cuypersgenootschap), 2011 [jrg 16], nr 4, blz. 13-20 (betreft de ontwikkeling van de hoogbouw in relatie tot de woningbouw in Nederland, en in Amsterdam in het bijzonder)

- Geus, Hans de, "Het is de stoep, stommeling! Architectuur is de mens kwijt". In: Trouw, 06-09-2014, bijlage 'De Verdieping', blz. 16-19 ("Wat hebben de Kop van Zuid te Rotterdam en de Amsterdamse Zuidas gemeen? Het zijn pareltjes van hoogbouw waar je niet wilt zijn. Hans de Geus gaat te rade bij oudere denkers over stedenbouw". "Koolhaas'theorie: de architect moet mensen structuren opleggen waar ze niet om gevraagd hebben. Had hij het maar bij theoretiseren gelaten")

- Zoetbrood, Ronald, "Historisch beeld hoge gebouwen en dromen erover". In: Utrechts Nieuwsblad, 15-02-1986, blz. 43 (Artikel naar aanleiding van een tentoonstelling over hoogbouw, in het Nederlands Documentatiecentrum voor de Bouwkunst te Amsterdam)

- Huisman, Jaap, "Gehate wolkenkrabbers al lang ingeburgerd". In: Volkskrant, 20-05-1995.

- "Grote branden in hoogste gebouwen". In: Utrechts Nieuwsblad, 29-08-2000, blz. 3

- "Nieuw wonen: de sky is the limit". In: Utrechts Nieuwsblad, 04-07-2001, blz. 5

- Hamerslag, Ing. H.C., "Zin en onzin van extreem hoog bouwen". In: Utrechts Nieuwsblad, 22-11-2001, blz. 11

- Deen, Kim, "Duitse 'Jeanne d'Arc' hield bouw wolkenkrabber tegen. P.S. Hannelore Kraus (1939-2023)". In: Trouw, 30-01-2023, blz. 5 (Hannelore Kraus woonde in het historische centrum van Frankfurt am Main, Gutleutstrasse 94. Dat huis was al voor de oorlog in de familie. Rond 1988 hoorde Hannelore voor het eerst van plannen om in die wijk een 300 m hoge wolkenkrabber te bouwen, de hoogste van Europa. Bewonersgroepen hadden al lang tegen dat plan gestreden, vergeefs. De vergunningen waren al binnen. "Gelukkig zat er een juridisch addertje onder het gras: de directe buren moesten hun toestemming geven. De meeste buren waren snel omgekocht, maar de idealistische Kraus liet zich niet van haar standpunt brengen." Ze werd op allerlei manieren bedreigd. Mannen met tassen vol geld stonden bij haar op de stoep. Ze kreeg een aanbod van 8 miljoen Duitse mark: "Al hadden ze mij 100 miljoen gegeven, ik had er niet mee ingestemd." Ze was in deze multiculturele buurt opgegroeid en al die nationaliteiten konden goed met elkaar overweg. Die wijk zou naar de knoppen gaan. Zij was een klein pension beginnen in het ruime huis, een ontmoetingsplek voor kunstenaars en intellectuelen, en voor iedereen die wilde. Haar strijd had succes, de hoogbouw kwam er niet. "Het overwinnen van onze angsten, dat was volgens Kraus het doel van het leven. En geld helpt daar volgens haar niet bij.")